เรียนแพทย์อยู่ปี3 รู้สึกว่าไม่ใช่ตัวเองควรทำไงต่อไป ความหวังของครอบครัวด้วย

เรียนคณะเกี่ยวกับการแพทย์(หลักสูตร 6 ปี)  

คณะนี้เป็นความฝันตั้งแต่ม.ปลายค่ะ พอสอบติดพ่อแม่ก็ดีใจ คนรอบข้างก็ชื่นชม

เรียนๆไปไม่ใช่ตัวเองเลย รู้สึกเหนื่อยและท้อมากๆ เรียนด้วยความไม่เข้าใจ เวลาสอบก็ทึกจำอย่างเดียว

จนทำให้ติด F มาตัวนึง คณะนี้ไม่มีเรียนซัมเมอร์จึงมีผลทำให้ตกรุ่น คือ จบทีหลังเพื่อนนั่นเองต้องลงไปเรียนกับรุ่นน้อง

ปัจจุบันลงเรียนน้อยกว่าเพื่อน แต่ก็ยังมีคะเเนนเป็นอันดับท้าย

ตอนนี้เครียดและกังวลตลอดเวลา กลัวทำให้พ่อแม่ไม่สบายใจ.  คิดว่าจะไม่ซิ่ว

เป็นคนโลกส่วนตัวสูงค่ะรู้แค่ว่าตัวเองชอบงานด้านการบริหาร การใช้ความคิดมากๆ และชอบเรื่องความสวยความงาม

นั่งคิดกับตัวเองทุกคืนเลยค่ะ พยายามหาทางออกให้ตัวเอง แต่คิดไม่ออกเลยค่ะ

ที่บ้านฐานะปานกลางพ่อแม่รับราชการค่ะ การลงทุนทำธุรกิจส่วนตัวคงทำได้ยาก

ควรทำไงต่อไปดีคะ อนาคตควรไปในทิศทางใด รบกวนด้วยนะคะ อยากได้คำปรึกษามากๆ คิดว่าจะไปหาจิตแพทย์เหมือนกัน55

เพราะตอนนี้ทำอะไรก็ไม่มีความสุขค่ะ หัวเราะกับเพื่อน กลับมาห้องก็เครียดเหมือนเดิม รบกวนด้วยค่ะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
พูดในฐานะที่อายุมากกว่าผ่านโลกมาเยอะกว่าหน่อยได้รึป่าว

เรื่องความสวยงามผู้หญิงชอบเกือบทุกคน
หรือเรื่องเพลงศิลปะหรือการทำอาหาร มันเป็นศาสตร์เบื้องต้น
ที่คนส่วนใหญ่ชอบหมด ไม่ได้มีแค่คุณคนเดียว

เรียนมาก็เกือบครึ่งทางแล้ว เข้าใจว่าคงท้อที่จบไม่ทันเพื่อนๆรุ่นเดียวกัน
อีกนิดเดียวก็เรียนจบก็สามารถไปประกอบวิชาชีพได้แล้ว อดทนอีกนิด
หลังจากนั้นเรียนต่อด้านอื่นๆอีก จะทำให้มีภาษีดีกว่าคนอื่นๆเยอะเลย
อย่างที่ความคิดเห็นที่ 2 ก็ดีน่ะ จบแล้วเปิดคลีนิคเองยิ่งมีความสนใจด้านการบริหารน่าจะรุ่ง
กว่าที่พวกนายทุนเปิดกันแล้วไม่มีความรู้ด้านแพทย์

อดทนอีกหน่อย คนเราไม่สามารถทำในสิ่งที่ชอบถูกใจไปได้ทุกอย่าง
พอมีอายุคุณจะรู้เลยว่าทำอะไรก็ได้ที่ได้เงิน ความชอบต้องเอาไว้ที่หลัง
ความคิดเห็นที่ 17
ลองพักดูก่อนค่ะ  บางทีช่วงเหนื่อยๆล้าๆ ก็คิดไปว่า เราไม่ชอบ อยากเลิกแล้วได้เหมือนกัน
เราเองตอนทำ thesis อยากเลิกเรียนวันละสิบตลบ ถามตัวเองมาทำอะไรอยู่ตรงนี้
สุดท้ายพอมันผ่านมาได้ มันก็แค่สภาวะช่วงหนึ่งที่อ่อนล้า

คนทำงานก็เป็นบ่อยค่ะ อยากย้ายงาน เบื่อเจ้านาย เบื่อเพื่อนร่วมงาน เบื่อโลก แต่มันก็ใช่ว่า เบื่อปุ๊บ เลิกทำเลย
บางคนก็ไปพักกันก่อน พองานมันเข้าที่เข้าทางอะไรๆก็อาจจะดีขึ้น ถ้ามันไม่ถึงขนาดสุดๆจริงๆ ก็อย่าพึ่งทิ้งภาระที่มีอยู่
ยังไงบนโลกความเป็นจริงคนเราก็เลือกทำแต่สิ่งที่ชอบไม่ได้น่ะ มันก็ต้องมีชอบบ้าง ไม่ชอบบ้าง ปะปนกันไป

อาชีพหมอมันก็มีดีตรงที่ตลาดต้องการ  ยังไงจบมาก็ค้ำประกันล่ะว่า ชีวิตไม่มีปัญหาเรื่องฐานะ
อย่างน้อยทุกข์เรื่องเงินๆทองๆก็ตัดออกไปได้เลย ซึ่งการทำงานที่ไม่ชอบ มันอาจไม่ได้ทำให้คุณเป็นสุขได้ทุกเรื่องก็จริง
แต่หลายปัญหาที่ทุกข์กว่าการทำงานที่ไม่ชอบมักแก้ได้ด้วยเงิน

ทีนี้อนาคตเก็บเงินได้มากพอแล้ว จะใช้ชีวิตอิสระยังไงก็ได้
อยากไปเที่ยวรอบโลก เปิดธุรกิจส่วนตัวก็ทำไปเหอะ อย่างน้อยเจ็บมาก็แค่ล้มบนฟูก
แต่เรื่องชอบบริหาร เห็นหมอหลายคนเขาก็เล่นบริหารหุ้นกันนะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่